сылтыңшыл

сын. Сылтың қаққан, сәнденген. – Қатқан-құтқан ет берсем, с ы л т ы ң ш ы л ауылдың баласы едің, мені көрген сайын тісіңді шұқып, тұрмақсың ғой, ә? (Жалын, 1977, №6, 35).